Kavram olarak inovasyon hem süreci hem de sonucu ifade eder. İnovasyon, insanları ilgilendiren sorunlara çözümler bulabilir ve sorun gidermeye daha fazla dikkat edilir. Yenilik var olan bir ürüne yeni ve etkili özellikler ekleyerek insanlığın hizmetine sunmaktır. Bu aşamada, yeni işlevdeki değişikliğin etkili olması önemlidir. Bu anlamda inovasyon bir buluş değildir. Var olan ürüne orijinal bir özellik katılmaktadır.

En basit anlamda inovasyon, farklı ve yeni fikirler geliştirerek bunları uygular. Bu fikirler, daha önce çözülmemiş sorunları çözmek veya daha önce karşılanmamış ihtiyaçları karşılamak için geliştirilebilir. Ya da mevcut birçok ürün ve hizmeti daha fazla insan için daha güzel, daha kullanışlı hale getirmeyi amaçlayabilir. İnovasyon, bu fikirlerin uygulanması ve ürün, hizmet veya iş yöntemlerinin tanıtılması ve daha sonra iş yöntemlerinin satılması veya uygulanmasıyla sağlanır.

İşletmelerin dinamik pazar yapısı, rekabetin yoğunluğu, müşterilerin sürekli değişen tercihleri, işletmelerin işlerini sürdürebilmeleri ve ayakta kalabilmeleri için yenilikçiliğe vermeleri gerekmektedir. Bir inovasyon süreci bilginin ekonomik ve sosyal faydalara dönüştürülmesi olarak tanımlanır. Bu nedenle teknik, ekonomik ve sosyal süreçlerden oluşan tek bir varlıktır. Bireylerde ve toplumda değişim arzusu, yeniliğe açık ve girişimci bir ruhla tanımlanan bir kültür gerektirir. Yenilikçi düşünce kültürüne sahip insanlar yeni fikirlerle gelir.

David Hussey, inovasyon için “uygulamaya konulabilecek yaratıcı fikir” tanımını yapmıştır. Bu, Dağıtım sistemindeki süreci ayarlamak kadar basit veya yeni bir pazara girmek kadar zor olabilir. Sir Francis Bacon şöyle demiştir: “Yeni çareler üretmeyen kişi yeni sıkıntılara hazırlıklı olmalı: çünkü zaman en büyük mucittir.” John Jewkes de şöyle demiştir; Geleneksel ve sıradan hikayeler, günlük söylentiler, kesişen genellemeler, efsaneler ve çelişkili bilgiler hakkında daha fazla bir şey olmadığına inanıyorum, herkes çok ilgileniyor ve belki de mucizeler doğal olarak gerçekleşiyor.

Peter Drucker, şirketlerin inovatif olmadan önce yoğunlaşmaları gereken yedi alan önermiştir:

  1. Nasıl ortaya çıktıkları tamamen açık olmayan beklenmedik başarılar.
  2. Beklenenler ile olanlar arasındaki tutarsızlık.
  3. Çantada keklik gibi görülen bir iş uyuşmazlığının varlığı.
  4. Sanayi veya pazar yapısında inanılmaz bir değişiklik.
  5. Tıptaki gelişmeler, savaş, göç veya ilticaların sebep olduğu demografik değişiklikler.
  6. Ekonomik değişikliklerin algı ve modada ortaya çıkardığı değişimler.
  7. Yeni bilgilerin farkındalıklarda oluşturduğu değişiklikler

Drucker, “İş hayatı da dahil olmak üzere tüm kuruluşlarda uygulama için birçok fikir var.” Diyerek önemli olanın yenilikleri ekonomik değer oluşturacak şekilde yönetmek olduğunu belirtmiştir.